تحمل زندگی مشترک به خاطر فرزندان، درست یا غلط؟ - هدا بلاگ

همواره دردناک ترین و دشوارترین مسئله بههنگام دریافت این تصمیم که به ازدواج انتها دهیم یا نه، حضور فرزندان است. هیچ پدر و مادری دوست ندارد منبع درد و رنج و ناشادی بچه هایش باشد؛ بچه هاییکه همواره عزیزتر از خود زندگی هستند. بنابراین احساس گناهی که همواره متعاقب چنینافکار و تصمیماتی به سراغ آدم می آید بسیار دلخراش و دردناک است. آیاتحمل زندگی مشترک ناسالم و ناشاد بیشتر به نفع فرزندانمان است یا خارج شدن از یکازدواج ناموفق؟

آیا تحمل زندگی مشترک ناسالم به خاطر فرزنداندرست است؟

هرگز برای خاطر فرزندانتان به یک رابطهناشاد، غم انگیز و ناسالم تن ندهید. ناشادی، افسردگی و عدم رضایت و احساس بدبختی شمابه مراتب تاثیری مخرب تر بر بچه ها می گذاردتا طلاق. بچه ها دوست دارند شادمانی و خوشبختی پدرو مادرشان را ببینند. آنان در قبال شادمانی و خوشبختی پدر و مادرشان احساس مسئولیتمی کنند. باور کنید هنگامی که شما احساس شادمانی و خوشبختی نمی کنید هر قدر هم که اینحقیقت را از دید آنان پنهان کنید آنان متوجه می شوند.اگر شما به ازدواج ناسالم و عاری از خرسندی تن دهید، آن هم فقط برای خاطربچه ها، بیشتر از طلاق موجب درد و رنج و صدمات و لطمات روحی - عاطفی خواهد شد. چراکهآنان به این دلیل که شما زندگیتان را فدای شان کرده اید احساس گناه خواهند کرد و ایناحساس گناه فشار زیادی به آنان وارد می کند. اینکه به فرزندتانبگویید: برای خاطر خوشبختی شما سوختم و ساختم و جوانی خود را فدا کردم هیچ وقت اورا شادمان نمی کند.

بچه هایی که شاهد طلاق پدر و مادرشانبودند در بزرگی عشق و خوشبختی خود را حال چه در صورت تجرد چه در صورت تاهل پیدا کرده اند،و در بزرگسالی احساس بهتری نسبت به خودشان و حتی پدر و مادرشان دارند. این گونه بچه ها نگرش و عملکردی سالم تر در قبال عشق و روابط دارند، بهاین دلیل که در کودکی الگوهایی مثبت تر را در مورد دوست داشتن خودشان و موفقیت در عشقو ازدواج آموخته اند. در مقام مقایسه، ناشادترین و ناراضی ترینافراد، کسانی هستند که پدر یا مادرشان به تحمل زندگی مشترک ناشاد ادامه داده و به ازدواجیکه با خشم سرکوب شده همراه و خالی از هرگونه عشق و محبت و شور و حرارت بوده، تن داده اند.این مردان و زنان همواره نسبت به عشق بی اعتماد هستند و در ابراز و نشاندادن عشق و احساس شایستگی برای برخورداری از آن همواره ضعیف و ناتوانند، آن هم به ایندلیل که الگوهای مخرب و نادرست در زمینه عشق و موفقیت در ازدواج داشته اند.

خلاصه کلام اینکه چنانچه بچه های شما شاهداین باشند که کسی شما را دوست دارد، آنان نیز احسایس دوست داشتنی بودن می کنند وامیدواریشان به اینکه آنان نیز در آینده رابطه و ازدواجی سالم داشته باشند بیشتر می شود. چنانچه بچه های شما شاهد این باشند که در کنار کسی احساس دوست نداشتنیبودن می کنید، آنان نیز احساس دوست نداشتنی بودن خواهند کرد و این، آنان را به روابطو ازدواج بسیار بدبین می کند. سال ها طول می کشد تازخم های روحی - روانیکه ازدواج ناشاد پدر و مادر برای فرد باقی می گذارند التیام یابد.هیچ وقت بزرگسالی که در کودکی شاهد درد و رنج پدر و مادر خود بوده را ندیده ام که بخواهد به پدرو مادر خود بگوید: مادر و پدر، می خواستم بدانید که با اینکه زندگی دردناک و خالیاز هرگونه عشق، محبت و شور و حرارت و چهل سال سوختن و ساختن، شما را به لحاظ روحی- احساسی تکیده، بی رمق و سرد کرده است به پاس این فداکاری تان و تحمل زندگی مشترکهمراه با ناراحتی، از شما بسیار بسیارممنون هستم...

بچه های کوچک دوست ندارند پدر و مادرشان از هم جدا شوند

چنانچه از بچه های کوچک بپرسید احساسشاندرباره جدایی مامان و بابا چیست، همگی خواهند گفت دوست ندارند پدر و مادرشان از همجدا شوند و اینکه دوست دارند آنان کنار هم بمانند.اما همین که بچه ها بزرگ می شوند و با جنس مخالف خود روابطی برقرار می کنندو ازدواج می کنند و می توانند با دید و نگرشی دیگر به زندگی نگاه کنند، به ناگهان متوجهمی شوند که پدر و مادرشان با تحمل زندگی مشترک ناسالم چقدر احساس بدبختی می کرده اندو دلشان برای آنان می سوزد که چرا به آن روابطدردناک ادامه دادند و از هم جدا نشدند.

وظیفه و مسئولیت شما در مقام پدر و مادراین است که بدانید صلاح و خیر بچه شما در چیست. چه فرزند شما با این تصمیم شما مبنیبر جدایی موافق باشد چه نباشد، چنین تصمیمی به نفع اوست. هنگامی که دختر کوچک شما از شما می خواهد به جای شام به او بستنی بدهیدو شما پاسخ می دهید نه، ممکن است گریه کند و ناراحت شود و حتی ادعا کند شما پدر و مادرخوبی نیستید. اما شما می دانید که بستنی نمی تواند جایگزین یک وعده غذا باشد. بنابراین قادرید بر تصمیم درست خود با وجود گریه و زاری او پابفشاریدچرا که در قلب خود می دانید تصمیمی که برای فرزندتان گرفتگید به صلاح است. نظیر همین برخورد در مورد جدایی و طلاقنیز صدق می کند. شکی نیست که بچه های شما گریه و زاری خواهند کرد و به شما اصرار خواهندکرد نباید از همسر خود جدا شوید،اما همین بچه ها موقعی که بزرگ می شوندو می توانند شما را انسانی بدانند که حق و حقوق و رویاها و امیدها و آرزوهایی داشتهاست، شما و موقعیت دشواری را که با آن روبرو بودید بهتر درک خواهند کردو با شما همدردی خواهند کرد و خواهند فهمید که تصمیمی که گرفته اید نهتنها برای خوبی خودتان بلکه برای خوشبختی آنان نیز بوده است.

البته شما وظیفه دارید برای خاطرخوشبختیبچه هایتان تا سر حد امکان تلاش کنید و هر کاری از دستتان برمی آید انجام دهید تا ازدواجیموفق داشته باشید. اما چنانچه به جایی رسیدید که تحقق اینتصویر آرمانی ناممکن بود و تحمل زندگی مشترک برایتان سخت بود باز در قبال بچه های خودتانمسئول هستید و برای خاطر آنان هم که شده از همسرتان جدا شوید و خودتان را آزاد کنیدتا عشقی را که استحقاق آن را دارید بیابید و رابطه و ازدواجی را که بتواند روزیالگویی مثبت و آموزنده برای آنان باشد بنا کنید.

منبع: از باربارا بپرسید

مجله اینترنتی خبرنگاران

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.